Inmiddels is er toch een hoop gebeurt; in de voorbereiding en in mijn omgeving. Ook in het afgelopen jaar al bijzondere reacties en ontmoetingen gehad. Met mensen die zelf een pelgrimstocht gemaakt hebben, tot aan reacties van collega's, bekenden en onbekenden.
Een week of twee is het aftellen echt begonnen. Ik realiseer me steeds meer dat het er nu echt aankomt. Aan de andere kant is er nog genoeg te doen, thuis en op het werk.
Met al deze gedachten stap ik 's morgens in de trein, samen met mijn moeder die over geweest is voor de musical van Machteld. In Utrecht ga ik naar de Jacobikerk. Mijn moeder gaat naar haar bijeenkomst.
Het thema van de bijeenkomst staat in het teken van de 7 werken van barmhartigheid. Door de werkgroep op zeer mooie wijze ingevuld.
Bij binnenkomst had ik direct al een mooie ervaring. Bij een kraampje rondt het thema dorst kwam ik in gesprek met een dame die de stand bemande. Ik vertelde dat ik over 10 dagen zou vertrekken. Spontaan kreeg ik een boekje van haar met haar ervaringen en een opdracht. Een mooi begin van deze dag.
Voor de lunch een panel met mensen die uit eigen ervaringen het thema van de 7 werken van barmhartigheid invulden.
Tussen de middag werden de pelgrims die dit jaar gaan vetrekken uitgezwaaid. Ik heb mijn eerste stempel in mijn pelgrimspaspoort. Achter een spaanse muziekgroep in optocht door de kerk. Na de lunch een zeer inspirerend verhaal van de voorzitter van de stichting van barmhartigheid; zie www.barmhartigheid.nl.
Uiteraard nog met pelgrims en aankomende pelgrims gesproken. Zowel om praktische tips, als gesprekken rond beweegredenen om zo'n tocht te maken.
Eind van de dag met een goed gevoel naar huis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten