Vandaag vanuit Viana naar Logrono.
Ik zat in een herberg, dus moest er om 8 uur uit.
Na een ruim half uur in Logrono. Fiets bij de kathedraal geparkeerd. Kathedraal was open.
Ik was naar de kapel in de kathedraal gegaan. Na 10 minuten bleek daar een ochtend mis te beginnen. Ben bij de mis gebleven. Daarna nog even inkopen gedaan.......
Toen ik bij de kathedraal terugkwam stond mijn fietst er niet meer. Eerst rondgekeken, misschien wilde iemand een grap uithalen. Maar nee, niet gevonden. Via de tourist info naar de policia. Moest uiteindelijk een nummer bellen om in engels aangifte te doen. Daarna in spaans completeren.
Dit laatste duurde meer dan een uur, omdat er ook andere zaken moesten worden gedaan. Er werd een jongeman geboeid afgefvoerd.
om 11:30 eindelijk weg. Huilen nader dan het lachen. Betekende dit het einde van de weg.....
Toch bij de kathedraal gaan kijken. In één van de straatjes vond ik mijn fiets. maar alles weg. De fietstassen zatten er nog wel op, maar alle inhoud was weg. Alleen een plasict bidon en een flesje sportdrank was achtergelaten. De mooie gekoelde bidon weg, de tasjes met fiets reserve spul weg, De bovenop gebonden regenkleiding; alles.
Een jongen liep met mij mee naar de politie. Ik dacht dat hij wat meer kon vertellen, maar dat was niet het geval. Weer langdurig op `politiebureau, maar nu had ik een fiets en verder niets.
Ze adviseerden mij naar de pelgrims auberge te gaan, daar zouden ze me zeker verder kunnen helpen. Eigenlijk had ik voor vanavond een hotel in gedachten.
In de auberge gaf ik dan ook aan dat ik niet wilde slpaen, maar wel wilde zien hoe verder. De dochter van de hospitalero sprak engels en heeft een tijd met mij gesproken. Heb wat te eten gekregen en gaf aan dat de lokale santiago organisatie wellicht wat spullen had om verder te gaan. Ik had in de herberg tenslotte minimaal een slaapzak nodig.
Besloten om maar in de herberg te blijven, wellicht voor twee dagen. Dat laatste kan formeel niet en moet morgen bekeken worden. Inmiddels zag ik iets meer mogelijkheden.
Vanmiddag in het stadje rondgelopen, ziel onder de arm, hoogst noodzakelijke spullen gekocht, sokken, ondergoed, handdoek, pyama zeep, scheerspullen en tandenspul.
In mijn gedachten schiet het heen en weer tussen stoppen en doorgaan; evt zelfs morgen al. Wat moet je een dag in het stadje doen. Zeker in een weekend. Weekenden zijn toch al niet mijn fovoriete dagentijdens de camino.
Voorlopig weet ik het even niet.
Zeker als het weer slecht blijft wordt het moeilijk. Geen regenkleding, heb ik ook niet kunnen kopen vanmiddag.
Wellicht al snel thuis.
Rolf
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
hey rolf....
volg je nu al een tijdje via je blog.
flink balen van wat er vandaag is gebeurd.
maar je bent nu al zo ver....
dus zet hem op en ga er voor.
groetjes joyce
ook de groetjes uit duitsland, van paps en mams, op de camping
Ha Rolf,
de vrolijke reactie die ik gisteren van plan was te plaatsen, past nu niet meer. Ik volg je bijna dagelijks en dacht nog: wat gaat het, los van de weerselementen die niet altijd meewerkten, voorspoedig. En nu dit? Ik hoop dat je toch de kracht kan vinden om verder te gaan. Nu terugkeren geeft echt een kater. En er komen nog hele mooie stukken, kathedralen en natuurlijk de kroon op de fietstocht, Santiago de Compostella, aan.
Van deze afstand heb je er wat minder aan, maar ik leef met je mee en wens je sterkte bij het maken van de juiste keuze.
Emmy
Rolf,
Wat een schrik, wie flikt dit nu! Ik kan me heel goed voorstellen dat je er nu helemaal doorheen zit. Er lijkt ook niets mee te zitten. Het is natuurlijk makkelijk om vanuit Nederland te zeggen, laat je niet op je kop zitten en zet door, maar het gevoel aan jouw kant zal heel anders zijn. Toch denk ik dat ook dit je niet mag en zal weerhouden om te stoppen. Er komt zeker raad en een oplossing, stoppen kan altijd nog. Het weer geeft nu echt aan dat vanaf dinsdag de temp dik boven de 20 graden gaat, dus die regenkleding is niet meer nodig. Santaigo ga je halen en dat stukje naar het einde van de wereld dan maar niet. Kop op en maak de reis van je lecven af! Groet, Marc
Wat een verhaal zeg. De beproeving is zo wel heftig. Eerst een hoop regen en tegenwind, nu dit, gelukkig is er niets met je zelf, en schijnt morgen de zon en heb je je regenkleding misschien helemaal niet meer nodig.
Kom op het is nog maar een stukje en dat haal je ook nog wel. Je doel is onder handbereik. Je kan het, en uiteindelijk hoe meer gebeurtenissen hoe meer te vertellen, sterkte en succes
gr jos en marion
Rolf Wat een schrik vandaag voor je ,je bent nu al zo ver gekomen.
Hier van uit Hoogeveen toch even een oppepper .Je was al een heel eind op weg.
Rolf het aller beste ,groetjes en heel veel liefs Mam
Rolf,
Dat is even een tegenvaller. Je ziet het maar de wereld zit vol met idioten. Ondanks deze ellende is het aan jou om te laten zien wat je echt kunt. Nu zal je de veerkracht moeten laten zien die niet gebaseerd is op fysieke kracht maar emotionele kracht. En om eerlijk te zijn je zult er later altijd spijt van hebben als je nu stopt, en als je dit van te voren weet, waarom moet je de rest van je leven dan deze dwaas zoveel 'eer' geven. Het is nu vervelend maar achteraf een mooi verhaal.
Conny en Eric
Beste Rolf,
Wat een afschuwelijke ervaring! Ik leef met je mee en denk met je mee!
Bedank bij alle ellende, dat een pelgrimage geen toeristisch uitje is, maar een afschaduwing van het echte leven.
Je bent alles kwijt, maar hebt het vege lijf kunnen redden. Heel wat pelgrims hebben hun tocht met de dood moeten bekopen, omdat dat de eenvoudigste
manier was voor de dieven om hun misdaad te bedekken. De keus voor kou is moeilijk en verleidelijk aantrekkelijk om het op te geven of gehavend, van veel ballast ontdaan verder te gaan. Mij schoot dat mooie gedicht vanGuido Gezelle te binnen:
Het leven is een krijgsbanier in goed’ en kwade dagen
gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaarts dragen.
Men tuimelt wel en wonden krijgt men dikwijls, dicht’ en diepe,
‘t en vlucht geen weerbaar man, die wijgt 1)
of hem de dood beliepe.
Het leven is geen vrede alhier,geen wapenstilstand vragen.
Het leven is de krijgsbanier tot in Gods handen dragen!
1) "wijgt" betekent "strijdt".
Ik bid je veel wijsheid toe en kracht om de beste beslissing te nemen!
Hartelijke groet Rina
Een reactie posten